Εγκεκριμένη χύτευση από το Musée Rodin, Παρίσι
Galerie Georges Bernier, Παρίσι
Ιδιωτική συλλογή
Auguste Rodin - Camille Claudel, Άνδρος, Μουσείο Σύγχρονης Τέχνης, Ίδρυμα Βασίλη και Ελίζας Γουλανδρή, 7 Ιουλίου-22 Σεπτεμβρίου 1996, αρ. 30, σ. 159, εικ. σ. 94
Ματιές στον αιώνα, Άνδρος, Μουσείο Σύγχρονης Τέχνης, Ίδρυμα Βασίλη και Ελίζας Γουλανδρή, 28 Ιουνίου-20 Σεπτεμβρίου 1998, εικ. σ. 26
Reine-Marie Paris και Arnaud de La Chapelle, L’œuvre de Camille Claudel, Παρίσι, 2000, εικ. σ. 119, εικ. άλλου αντιτύπου, αποδίδεται λανθασμένα στον Auguste Rodin
Antoinette le Normand-Romain, Rodin et le bronze, catalogue des œuvres conserves au Musée Rodin, Παρίσι, 2007, τόμ. I, σ. 42, εικ. σ. 43, εικ. άλλου αντιτύπου
Μόλις το 2008 αποδείχτηκε ότι πολλά μικρά γλυπτά τα οποία χρονολογούνταν από το 1883 έως το 1898 και αποδίδονταν στον Auguste Rodin, φέροντας μάλιστα πάνω στις εκδοχές τους σε μπρούντζο σφραγίδα με την υπογραφή του καλλιτέχνη, στην πραγματικότητα είχαν δουλευτεί από την Camille Claudel. Στο σύνολο αυτών των έργων εντάσσεται το Κεφάλι γελαστού άνδρα, που ονομάζεται επίσης Παιδί φαύνος. Η σύγχυση εξηγείται από το γεγονός ότι η Claudel εργάστηκε για αρκετά χρόνια ως βοηθός στο ατελιέ του μαιτρ, ο οποίος της ανέθετε τα πιο δύσκολα φινιρίσματα των γλυπτών του, ιδιαίτερα τα χέρια και τα πόδια.
Η Claudel υπήρξε από τις σπάνιες γλύπτριες που προσπάθησε να μελετήσει μια από τις δυσκολότερα απεικονίσιμες εκφράσεις: το χαμόγελο. Γι’ αυτό άλλωστε, το Κεφάλι γελαστού άνδρα αντιπροσώπευε κάτι εντελώς πρωτότυπο στο συνολικό έργο του Rodin, όσον καιρό η δημιουργία του αποδιδόταν σ’ εκείνον: ο μαιτρ ποτέ δεν είχε καταπιαστεί με το συγκεκριμένο εγχείρημα. Με το Κεφάλι γελαστού άνδρα η Claudel αναπαριστά ένα εύθυμο πρόσωπο με στρογγυλά μάγουλα, κάτι ανάμεσα στους φαύνους της αρχαιότητας και στις καρικατούρες του Honoré Daumier. Βρισκόμαστε μπροστά στο έργο μιας ολοκληρωμένης καλλιτέχνιδας, της οποίας η αργοπορημένη, μετά θάνατον αναγνώριση μας κάνει να λυπούμαστε ακόμη περισσότερο για τη σύντομη σταδιοδρομία της.
.
