Ντίκος Βυζάντιος (1924 - 2007)

Jaune abstrait

Αφαιρετικό κίτρινο
1971
    Λάδι σε καμβά
89 × 116 εκ.
Δωρεά Μαριλένας και Αλέξανδρου Λιακόπουλου, αδερφής και ανιψιού του καλλιτέχνη
Υπογραφές
Υπογραφή «Byzantios» (οπίσθια όψη)
Εκτίθεται
To έργο δεν εκτίθεται αυτή τη στιγμή
Κωδικός Ξενάγησης
316
Φωνητική ξενάγηση

Η ζωγραφική του Βυζάντιου δεν ακολουθεί κανόνες, μπορεί να επαναδιαπραγματεύεται με την αφαίρεση, την παραστατικότητα και το συμβολισμό. Σίγουρα όμως δεν κατατάσσεται σε κάποιο συγκεκριμένο ρεύμα και, μολονότι ο ίδιος παραμένει πιστός στη ζωγραφική, η τέχνη του δεν εκφράζεται μόνο από ένα ύφος. Πνεύμα ανήσυχο και δύσπιστο απέναντι σε ό,τι μοιάζει να γίνεται συνήθεια στη δημιουργία, του αρέσει να ανοίγεται σε νέες εμπειρίες εξελίσσοντας μια πολύ προσωπική γραφή.

Στο έργο της συλλογής μας Αφαιρετικό κίτρινο του 1971, το ελληνικό φως εισβάλει στη ζωγραφική του αλλοιώνοντας τα αυστηρά όρια και περιγράμματα. Το φως είναι εκείνο που καταφέρνει να εξαλείψει τα σχήματα και μέσα από παχιές στρώσεις τονικού χρώματος αναδεικνύεται ένα αντικείμενο. Το τοπίο είναι ανήσυχο όσο και ερημωμένο, όπως τα περισσότερα τοπία που δημιουργεί εκείνη την περίοδο.

Ο Κωνσταντίνος (ή Ντίκος) Βυζάντιος γεννήθηκε το 1924 στην Αθήνα, όπου έλαβε τα πρώτα μαθήματα ζωγραφικής από τον πατέρα του Περικλή Βυζάντιο, ο οποίος ήταν αναγνωρισμένος ζωγράφο. Ο πατέρας του τον μεγάλωσε σε φιλελεύθερη, πνευματική ατμόσφαιρα, μέσω του κύκλου των διανοουμένων που γνώριζε. Το 1942 φοιτά στην Ανωτάτη Σχολή Καλών Τεχνών με δάσκαλο τον Κωνσταντίνο Παρθένη, για τον οποίο έτρεφε μεγάλο θαυμασμό.

Στην Αθήνα της γερμανικής Κατοχής η κατάσταση είναι πολύ δύσκολη και έτσι ο Βυζάντιος μεταβαίνει στους Δελφούς για να αφιερωθεί στη ζωγραφική. Όμως αναπάντεχα θα συλληφθεί και θα εξοριστεί στην Ελ Ντάμπα έως το 1945. Χάρη στους Οκτάβιο Μερλιέ και Ροζέ Μιλλιέξ, υπευθύνους του Γαλλικού Ινστιτούτου, οι οποίοι, ο Ντίκος Βυζάντιος θα διασωθεί και θα μεταφερθεί στο Παρίσι. Το αίσθημα του ξεριζωμού θα σημαδέψει τον καλλιτέχνη, ο οποίος όμως υποδέχεται με ενθουσιασμό τις νέες του περιπέτειες και, παρ’ ότι τον διακατέχει έντονη αγάπη για την ελληνικότητα, δεν παύει να αισθάνεται τη Γαλλία δεύτερη πατρίδα του. Άμεσα θα εγγραφεί στη Σχολή Καλών Τεχνών του Παρισιού και θα συνάψει φιλίες με διανοούμενους και μεγάλους καλλιτέχνες, μεταξύ των οποίων οι Serge Poliakoff, Pierre Soulage, Vieira da Silva , Nicolas de Staël, Jean Fautrier, και ιδιαίτερα με τον Alberto Giacometti. Στο Παρίσι επίσης, αναγνωρισμένος πλέον, θα πραγματοποιήσει τις μεγάλες αναδρομικές του εκθέσεις, που θα προλογίσουν προσωπικότητες, όπως ο Eugène Ionesco, ο Michel Foucault, ο Jean Laude και ο Jean-Paul Aron

Ύστερα από δέκα χρόνια παραμονής στο Παρίσι θα καταφέρει να αποκτήσει διαβατήριο και να επιστρέψει στην Ελλάδα.

.

.

Ντίκος Βυζάντιος
(1924 - 2007)
Φύλο
Άνδρας
Εθνικότητα
Ελληνική, Γαλλική
Όνομα
Κωνσταντίνος
Επώνυμο
Βυζάντιος
Γέννηση
Αθήνα, Ελλάδα, 1924
Θάνατος
Μαγιόρκα, Ισπανία, 2007