Στο αφαιρετικό έργο της συλλογής μας Χωρίς τίτλο, του 1983, η ανθρώπινη φιγούρα απουσιάζει, ενώ η εύρεση της φόρμας μέσα από το μαύρο (χαρακτηριστικό στοιχείο του Κουνέλλη) καλύπτει μεγάλο μέρος της σύνθεσης το οποίο έρχεται σε διάλογο με την αγωνιώδη απόδοση του περιβάλλοντος χώρου, μεταφέροντάς μας συναισθήματα μέσα από μια ποιητική διάθεση.
Ο Γιάννης Κουνέλλης γεννήθηκε στον Πειραιά το 1936 και σε ηλικία 20 ετών, αφού απέτυχε να εισαχθεί στην Ανωτάτη Σχολή Καλών Τεχνών της Αθήνας, εγκαθίσταται στη Ρώμη. Η πόλη αυτή θα αποτελέσει τεράστια πηγή έμπνευσης για τον Κουνέλλη, ο οποίος θα μυηθεί στη ζωγραφική και θα καταφέρει από νωρίς να καθιερωθεί με την πρώτη του έκθεση, πριν ακόμη αποφοιτήσει από την Ακαδημία Καλών Τεχνών της Ρώμης. Ερωτώμενος κάποτε από δημοσιογράφο γιατί διάλεξε την Ιταλία για σπουδές και διαμονή, απάντησε: «Επειδή η Αναγέννηση, που αναπτύχθηκε εκεί, είναι το πρώτο σκαλί για να καταλάβεις τη Δύση, μια υπόθεση μεγάλης ελευθερίας. Κι η Ελλάδα υπάρχει στην αναγεννησιακή ιδέα. Έχει τον άνθρωπο, την κίνηση, το μέτρο. Είναι η αρχή για να καταλάβεις τον κόσμο». Ο Κουνέλλης θα υιοθετηθεί από τους Ιταλούς ως ώριμος καλλιτέχνης και το 1967, με την έκθεση Arte Povera e IM Spazio στην γκαλερί La Bartesca της Γένοβας, καταγράφεται ως ένας από τους πρωτεργάτες του κινήματος της Arte Povera.
Ο καλλιτέχνης εν ζωή όντας έτυχε μεγάλης αναγνώρισης. Κατάφερε να διέλθει από τα σημαντικότερα κέντρα τέχνης, τη Ρώμη, το Βερολίνο, το Παρίσι, το Λονδίνο, τη Νέα Υόρκη, το Σικάγο, τη Μόσχα και πολλές άλλες μεγαλουπόλεις, ενώ το όνομά του να καταταγεί ανάμεσα σε αυτά των σημαντικότερων εκπροσώπων της σύγχρονης τέχνης. Το έργο του Κουνέλλη είναι πολυδιάστατο και καθ’ όλη τη διάρκεια αυτής της πορείας μέσα από διαφορετικούς γεωγραφικούς χώρους θα αναπτύξει τη δική του αντισυμβατική εικαστική γλώσσα, πάντα στο πλαίσιο των εξελίξεων της σύγχρονης τέχνης. Το πλαστικό λεξιλόγιο που αρχικά προβάλλει ως κωδικοποιημένη γραφή θα καταλήξει στη δημιουργία εικόνων από το πρόσφατο βιομηχανικό-αστικό παρελθόν. Το έργο του πηγάζει κυρίως από βιώματα και προσωπικές εμπειρίες και βασίζεται στον άνθρωπο και στο μέτρο, παίρνοντας πάντοτε τολμηρή κοινωνικοπολιτική θέση, η οποία θα σφραγίσει την καλλιτεχνική του διαδρομή.
.
