Ο Παύλος Διονυσόπουλος, γνωστός ως Pavlos, γεννήθηκε στα Φιλιατρά Μεσσηνίας το 1930. Μετά τις σπουδές του στην Ανωτάτη Σχολή Καλών Τεχνών και ένα πρώτο μεταπτυχιακό στο Παρίσι με υποτροφία του γαλλικού κράτους, το 1958 εγκαταστάθηκε μόνιμα στη γαλλική πρωτεύουσα. Όπως γράφει ο Pierre Restany, κριτικός τέχνης και καλός φίλος του, «ο Pavlos πορεύτηκε με ευκολία στην άλλη όψη της τέχνης, μεταξύ νέου ρεαλισμού και pop art», κινημάτων που άνθισαν στη δεκαετία του 1960 και επηρέασαν τη δουλειά του καλλιτέχνη. Τυπωμένο χαρτί –κυρίως από αφίσες– κομμένο σε λωρίδες, αλλά και μεταλλικό σύρμα ήταν τα κυρίαρχα υλικά της δουλειάς του. Καρέκλες, σακάκια, παλτά, πουκάμισα, γραβάτες, αλλά και νεκρές φύσεις αποτελούν χαρακτηριστικές συνθέσεις του. Δημιουργώντας τρισδιάστατα έργα, δείχνει να αντιλαμβάνεται το έργο του ως «ζωγραφική και γλυπτική συγχρόνως».
Ωστόσο, στο παρόν έργο, μια νεκρή φύση, ο Παύλος δημιουργεί ένα κολάζ από χαρτόνια κολλημένα σε ξύλο και επιζωγραφισμένα σε σημεία, μια αφήγηση δύο διαστάσεων, με έμφαση στα λεπτά περιγράμματα των αντικειμένων αλλά με αφαιρετική διάθεση. Η διάταξη μπουκαλιών και ποτηριών σε ένα περιβάλλον που θυμίζει μπαρ αποτελεί ένα αγαπημένο του θέμα, το οποίο όμως το χειρίζεται, συνήθως, με τον προσφιλή του τρόπο: όχι τη δυσδιάστατη αποτύπωση, αλλά τη δημιουργία αντικειμένων σε τρεις διαστάσεις, με υψηλό βαθμό αληθοφάνειας, χρησιμοποιώντας πάντα λωρίδες από τυπωμένο χαρτί.
Ο Παύλος υπήρξε ένας αφοσιωμένος στην τέχνη του καλλιτέχνης, ένας ακούραστος τεχνίτης που έλαβε αναγνώριση σε όλη την Ευρώπη αλλά και στην Ελλάδα, με σπουδαίες εκθέσεις ανά τον κόσμο μέχρι το τέλος της ζωής του. Πέθανε σε ηλικία 89 ετών και ενταφιάστηκε στη γενέτειρά του.
.
