Ο Νάσος Δάφνης γεννήθηκε το 1914 στο χωριό Κροκεές, κοντά στη Σπάρτη. Μετανάστευσε στις ΗΠΑ σε ηλικία 16 ετών και εργάστηκε στο ανθοπωλείο του θείου του, ενώ παράλληλα ασχολήθηκε με τη ζωγραφική. Μετά από οχτώ χρόνια πραγματοποίησε την πρώτη του ατομική έκθεση στη Νέα Υόρκη. Προσκεκλημένος στο σπίτι ενός ζευγαριού που είχε αγοράσει έργο του, συνειδητοποίησε ότι δύο κατευθύνσεις ήθελε να ακολουθήσει στη ζωή του: αφοσίωση στον κανόνα και την καθαρότητα, αλλά και σεβασμό στην ανάπτυξη και την εξέλιξη. Τα πρώτα έργα του χαρακτηρίζονταν από ναΐφ απεικονίσεις, περνώντας στη συνέχεια σε έναν σουρεαλιστικό βιομορφισμό, με επιρροές ίσως από τον William Baziotes και τον Θεόδωρο Στάμο, με τον οποίο μοιράστηκε για ένα διάστημα το εργαστήριό του.
Κατά τη θητεία του στον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο ασχολήθηκε με την κατασκευή καμουφλάζ, εμπειρία που καθόρισε τη δυσδιάστατη κατεύθυνση στη ζωγραφική του. Ύστερα από μια επίσκεψη στην Ελλάδα τη δεκαετία του 1950, επηρεασμένος από τις έντονες αντανακλάσεις του φωτός στα λευκά σπίτια και στα τοπία, όπου όλα γύρω δείχνουν να χάνουν την υλική τους υπόσταση αλλά όχι τη φόρμα τους, οδήγησε την τέχνη του στη γεωμετρική αφαίρεση. Χρησιμοποιώντας βασικά χρώματα, όπως το κόκκινο, κίτρινο, μπλε, μαύρο και άσπρο, έφτιαχνε λογικά διαρθρωμένες επιφάνειες με γραμμές ή γεωμετρικά σχήματα, μετουσιώνοντας την εμπειρία του ελληνικού φωτός. Η γνωριμία του με τον έμπορο τέχνης Leo Castelli εκτόξευσε την κατοπινή πορεία του.
Αν και μεταξύ των πρωτοπόρων της hard edge σκηνής, ο Δάφνης δεν σταμάτησε να πειραματίζεται: τις επόμενες δεκαετίες δημιούργησε έργα με χρωματιστό πλεξιγκλάς, αλλά και έργα μνημειακών διαστάσεων σε προσόψεις κτιρίων. Βραβεύτηκε από μουσεία και ιδρύματα στη Νέα Υόρκη και αλλού. Πέθανε στο Προβινστάουν της Μασαχουσέτης σε ηλικία 96 ετών.
.
