Galerie Maeght, Παρίσι
Ιδιωτική συλλογή
Το 1932, κατόπιν πρότασης του γκαλερίστα Ambroise Vollard, ο οποίος ειδικεύεται στην έκδοση βιβλίων εικονογραφημένων από καλλιτέχνες, ο Georges Braque εικονογραφεί τη Θεογονία του Ησίοδου, έργο του 7ου αιώνα π.Χ. που περιγράφει τη γέννηση του σύμπαντος και την καταγωγή των θεών. Έτσι, αντλώντας από τον πλούτο της ελληνικής μυθολογίας, αναδεικνύει την ανάγκη του για καθαρότητα στις μορφές και οικουμενικότητα στα θέματα που επεξεργάζεται.
Από τα πολυάριθμα σχέδια που φτιάχνει μεταξύ 1932 και 1935, καταλήγει να επιλέξει δεκαέξι συνθέσεις που με την τεχνική της χαλκογραφίας εκτυπώνονται στο εργαστήριο του Έλληνα ζωγράφου Δημήτριου Γαλάνη, στη Μονμάρτρη. Όμως η έκδοσή τους υλοποιείται μόλις είκοσι χρόνια αργότερα.
Μέσα από αυτές τις δεκαέξι συνθέσεις ακολουθούμε ακούραστα μια συνεχή γραμμή, περίπλοκη και ωστόσο ρέουσα, που ο ζωγράφος δείχνει να έχει σχεδιάσει αυθόρμητα. Τα γεμάτη χάρη και φωτεινότητα αραβουργήματα θυμίζουν αρκετά την αυτόματη γραφή των σουρεαλιστών. Παίρνουν διαδοχικά τις μορφές του ίδιου του Ησίοδου, της Γαίας, της Ήρας, της Αρτέμιδος, της Νίκης, του Ηρακλή και του λιγότερο γνωστού Ζήλου. Συχνά πλαισιωμένα από κάδρο σχολαστικά δουλεμένο, εντυπωσιάζουν το θεατή με τη φαινομενική τους απλότητα, που αν την παρατηρήσουμε προσεκτικότερα θα δούμε ότι κρύβει το ουσιαστικό μέλημα του καλλιτέχνη για τη μορφή, για την ισορροπία ανάμεσα σε καμπύλες και ευθείες, ανάμεσα στο γεμάτο και στο άδειο.
Όπως συμβαίνει συχνά με όλες τις μορφές τέχνης, η φαινομενική απλότητα, που ξέρει να κατακτά τον γνώστη αλλά και τον αδαή, τον ενθουσιώδη αλλά και τον επιφυλακτικό, κρύβει στην πραγματικότητα αφάνταστο όγκο δουλειάς. Αυτό ακριβώς ισχύει στην περίπτωση του Georges Braque και του τρόπου με τον οποίο συνέλαβε τη Θεογονία.
.
