Ιδιωτική συλλογή
Μνήμες λουσμένες στο όνειρο, Αθήνα, Ίδρυμα Βασίλη και Ελίζας Γουλανδρή, 5 Αυγούστου-3 Δεκεμβρίου 2023
Christoph Czwiklitzer, Pablo Picasso: Plakate 1923-1973, Μόναχο, Deutscher Taschenbuch Verlag, 1981, αρ. 207 (εικ. άλλης έκδοσης της λιθογραφίας)
Alexander Gaudiere, Pierre Théberge και Louise d’Argencourt, Pablo Picasso. Rencontre à Montréal, Μόντρεαλ, Musée des Beaux-Arts de Montréal, 1985, σ. 292
Luis Carlos Rodrigo, Picasso In His Posters: Image and Work, τόμ. I, Μαδρίτη, Arte ediciones, 1992, σσ. 270-271, αρ. 121 (εικ. άλλης έκδοσης της λιθογραφίας)
Lynda Morris και Christoph Grunenberg, Picasso: Peace and Freedom, Λονδίνο, Tate Publishing, 2010
Miguel Orozco, Catalogue Raisonné of Picasso Posters, academia.edu, 17 Μαΐου 2019, σσ. 197-198 (εικ. άλλης έκδοσης της λιθογραφίας)
Enrique Mallen (επιμ.), Online Picasso Project, Sam Houston State University, 1997-2022
Πολύ μικρός ακόμη, ο Picasso μαθαίνει από τον ζωγράφο πατέρα του να σχεδιάζει χρησιμοποιώντας ως μοντέλα κυρίως εξημερωμένα περιστέρια. Πολύ λογικά, τα πρώτα έργα του είναι αφιερωμένα σε αυτό το θέμα. Αλλά και αργότερα, το περιστέρι εμφανίζεται στη ζωγραφική του, ακολουθώντας κάθε φορά τις αλλαγές στην τεχνοτροπία του καλλιτέχνη.
To 1936 o Picasso δημιουργεί την πρώτη του λιθογραφία με θέμα το περιστέρι, απεικονίζοντάς το προφίλ και με πολύ καθαρά περιγράμματα. Το 1949 το Γαλλικό Κομμουνιστικό Κόμμα, στο οποίο είχε προσχωρήσει αμέσως μετά την Απελευθέρωση, του ζητά να σχεδιάσει μια αφίσα για το Παγκόσμιο Συνέδριο των Οπαδών της Ειρήνης, που διεξάγεται στο Παρίσι εκείνη τη χρονιά. Το σχέδιο που επιλέγει, μαζί με τον Louis Aragon, είναι ένα κατάλευκο περιστέρι, προφίλ σε σκούρο φόντο. Κατά σύμπτωση, την παραμονή της έναρξης του συνεδρίου, ο Picasso αποκτά το δεύτερο παιδί του, ένα κοριτσάκι που αποφασίζει να το ονομάσει Paloma (δηλαδή «περιστέρα», στα ισπανικά).
Εκείνη η πρωτοβουλία, η οποία δείχνει επίσης –όπως τόσα άλλα έργα του Picasso– την πολιτική διάσταση της ζωγραφικής του, έλκει πολλούς θαυμαστές αλλά και πολλούς επικριτές, κυρίως στις τάξεις των αντικομμουνιστών. Πάντως, ο ζωγράφος θα συνεχίσει να φιλοτεχνεί περιστέρια ως αγγέλους καλών ειδήσεων, ειρήνης και αρμονίας σε πίνακες, σχέδια, λιθογραφίες, κεραμικά και νωπογραφίες. Στα μέσα της δεκαετίας του 1970, ο Οργανισμός Ηνωμένων Εθνών καθιερώνει ένα από αυτά τα σχέδια ως επίσημο σύμβολο της ειρήνης.
Το περιστέρι που πετάει, που παρουσιάζεται εδώ, σχεδιάστηκε στις 28 Δεκεμβρίου 1961. Η αναφορά στη βιβλική ιστορία του κατακλυσμού και της κιβωτού του Νώε είναι σαφής: το πουλί κρατά στο ράμφος του κλαράκι ελιάς, σημάδι ότι τα νερά έχουν αρχίσει να κατεβαίνουν και ότι η στεριά βρίσκεται κοντά. Η καθαρότητα των γραμμών είναι απόλυτη. Η φαινομενική απλότητα της εκτέλεσης και η στάση στην οποία έχει απαθανατιστεί του προσδίδουν απαράμιλλη χάρη.
.